มีคำถามเกี่ยวกับชีวิตด้วยโรคเบาหวานหรือไม่? งั้นเรา! นั่นคือเหตุผลที่เรานำเสนอคอลัมน์คำแนะนำเกี่ยวกับโรคเบาหวานรายสัปดาห์ Ask D’Mine ซึ่งจัดทำโดยผู้เป็นทหารผ่านศึกประเภท 1 และผู้เขียนโรคเบาหวาน Wil Dubois ในนิวเม็กซิโก ในสัปดาห์นี้เราจะถามคำถามที่ละเอียดขึ้นเกี่ยวกับโรคเบาหวานและโรคพิษสุราเรื้อรังอาจมีส่วนเชื่อมโยงทางพันธุกรรมเดียวกันได้อย่างไรและทั้งสองอย่างสามารถถ่ายทอดผ่านคนรุ่นต่อไปได้หรือไม่ อ่านต่อ…
{มีคำถามของคุณเองหรือไม่? ส่งอีเมลถึงเราที่ [email protected]}
Cathy ประเภท 3 จาก Nebraska เขียนว่า: ฉันสังเกตเห็นความบังเอิญสูงระหว่างโรคพิษสุราเรื้อรังและโรคเบาหวาน ฉันไม่ได้พูดถึงเครื่องดื่มที่เข้าสังคมเป็นครั้งคราวซึ่งฉันเข้าใจว่าผู้ป่วยโรคเบาหวานส่วนใหญ่สามารถมีได้ ฉันกำลังพูดถึงเรื่องเต็มเป่าล้มลงเมาทุกคืนโรคพิษสุราเรื้อรัง ฉันได้พบกับคนหลายคนที่เป็นโรคทั้งสองในแวดวงการพักฟื้น มีข่าวลือในครอบครัวว่าปู่ของฉันมีทั้งเงื่อนไขและการรวมกันฆ่าเขา เขาอยู่ในโรงพยาบาลด้วยโรคเบาหวานและเพื่อนที่ดื่มเหล้าบางคนก็นำเหล้ามาให้เขาในโรงพยาบาล เขาเสียชีวิต. ฉันจำได้ว่าเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ และโบกมือให้เขาบนทางเท้าด้านนอกโรงพยาบาล ฉันยังเด็กเกินไปที่จะได้รับอนุญาตให้เข้าเยี่ยมด้วยตนเอง นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเขา ฉันคิดว่าฉันอายุประมาณ 4 ขวบ พวกเราบางคนมีทั้งยีนเบาหวานและยีนเสพติด มีความเชื่อมโยงกันหรือไม่?
คำตอบของ Wil @ Ask D’Mine: นั่นเป็นเรื่องน่าเศร้าที่โบกมือเรียกปู่ของคุณจากทางเท้า แต่เป็นคำถามที่น่าสนใจ และเป็นสิ่งที่ซับซ้อนอย่างร้ายกาจ
ผู้เชี่ยวชาญหลายปียอมรับว่าโรคพิษสุราเรื้อรังเกิดขึ้นในครอบครัว ในความเป็นจริงเป็นที่ทราบกันดีว่าเด็กที่ติดสุรามีแนวโน้มที่จะติดสุรามากกว่าเด็กที่พ่อแม่ไม่ได้ตีขวดถึงสี่เท่า
แต่มันเหมือนพ่อเหมือนลูกชาย (หรือเหมือนแม่เหมือนลูกสาว) หรือยีนที่ไม่ดี?
ความจริงน่าจะเป็นส่วนผสมของทั้งสองอย่าง ในขณะที่มีการดำเนินการอย่างกว้างขวางเพื่อระบุ“ ยีนโรคพิษสุราเรื้อรัง” และดูเหมือนว่าจะมีอยู่อย่างหนึ่ง แต่อิทธิพลของมันเปิดให้มีการถกเถียงกันอย่างดุเดือดมากเพียงใด อย่างไรก็ตามยีนของโรคพิษสุราเรื้อรังโดยตัวมันเองจะไม่ทำให้เกิดโรคพิษสุราเรื้อรัง ที่ต้องใช้แอลกอฮอล์ ดังนั้นโรคพิษสุราเรื้อรังหรือที่รู้จักกันในชื่อความผิดปกติของการใช้แอลกอฮอล์หรือ AUD ในวงการแพทย์ยังคงเป็นปัจจัยทางสังคมและพันธุกรรมที่ซับซ้อน ปัจจัยทางสังคมที่ผู้เชี่ยวชาญด้านเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ (คุณรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร) ชอบเรียกว่า "ปัญหาสิ่งแวดล้อม" อาจรวมถึงความเครียดประวัติครอบครัวและการสนับสนุนหรือการขาดสิ่งนั้นประวัติการล่วงละเมิดความสัมพันธ์ในการทำงานกลุ่มช่วยเหลือเพื่อนสถานะทางเศรษฐกิจศาสนาและ มากกว่า.
แต่นอกเหนือจากนั้นยีนสำหรับโรคพิษสุราเรื้อรังหรือไม่หากไม่ได้เชื่อมต่อกันอย่างน้อยก็พบได้บ่อยในคนที่เป็นโรคเบาหวาน? ดูเหมือนจะไม่ได้รับการศึกษาอย่างดี อย่างน้อยก็ไม่ใช่โดยตรงดังนั้นเราจะต้องดูวิธีนี้เพื่อพยายามหาคำตอบให้คุณ
ตอนนี้ฉันสังเกตเห็นว่าฝูงชนประเภท 1 ของฉันเป็นกลุ่มที่ดื่มหนักมากรวมทั้งตัวฉันเองด้วย แม้ว่าจะพูดอย่างนั้น แต่ฉันก็ไม่แน่ใจว่าพวกเราส่วนใหญ่เป็นนักดื่มที่“ เมาเต็มไปหมดทุกคืน” ยังทำไมฉันถึงคิดว่าเรารีบคว้าขวด ง่ายๆ: เมื่อน้ำตาลในเลือดของคุณเต้นไก่ขี้ขลาดทั้งๆที่คุณพยายามอย่างเต็มที่ 24-7-365 เพื่อควบคุมมันทำไมนรกถึงไม่มีเครื่องดื่มฟลิปปิน? เป็นวิธีการเป่าไอน้ำที่ยอมรับได้ทางวัฒนธรรม
ถึงกระนั้นเรามีแนวโน้มทางพันธุกรรมที่จะหันไปหาขวดหรือไม่เมื่อเทียบกับการมีแนวโน้มที่จะหันไปใช้เทียนบำบัดด้วยกลิ่นทางพันธุกรรมหรือไม่? ฉันไม่สามารถพูดได้ แต่ฉันพบงานวิจัยประเภทอื่นที่ทำหน้าที่เป็นจุดสนใจในประเด็นนี้ในกรณีที่ไม่มีการวิจัยทางพันธุกรรม และมันก็หนาวเหน็บ
ย้อนกลับไปวันที่ผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 1 เสียชีวิตด้วยโรคเบาหวาน แต่ตอนนี้เทคโนโลยีทางการแพทย์ได้ปรับปรุงอายุการใช้งานของเราเรามีเครื่องเก็บเกี่ยวแบบใหม่ ใช่. คุณเดาได้ แอลกอฮอล์ได้เพิ่มขึ้นจนกลายเป็นตัวฆ่าคนที่เป็นโรคเบาหวานประเภท 1 มาระยะหนึ่งแล้ว มีความสำคัญอย่างไร? การศึกษาเมื่อไม่นานมานี้แสดงให้เห็นว่าแอลกอฮอล์ฆ่า T1 เต็ม 39% ในช่วง 20 ปีแรกของการเป็นโรคเบาหวาน
หากคุณเปรียบเทียบกับอัตราการเสียชีวิตจากแอลกอฮอล์ในประเทศโดยรวมซึ่งเป็น "เพียง" ประมาณ 10% ของการเสียชีวิตคุณจะเห็นได้ว่าพวกเรา T1 มีปัญหาเรื่องการดื่มสุรา แต่มันอยู่ในยีนของเราหรือไม่? ไม่มีทางรู้เลย
แล้วประเภท 2 ล่ะ? การศึกษาบางชิ้นแสดงให้เห็นว่าการดื่มแอลกอฮอล์ในทางที่ผิดอาจนำไปสู่โรคเบาหวาน และเป็นที่ทราบกันดีว่าหากคุณเป็นโรคเบาหวานแล้วแอลกอฮอล์อาจทำให้คุณมีปัญหามากขึ้น แต่นี่คือกรงกระรอกวิทยาศาสตร์ไก่หรือไข่ที่แสดงความสัมพันธ์ไม่ใช่สาเหตุ ไม่มีการศึกษาใดที่ฉันพบว่ามีการขุดลึกลงไปในจีโนม ทำไมจะไม่ล่ะ? เพียงเพื่อแสดงให้คุณเห็นว่าทั้งหมดนี้ซับซ้อนเพียงใดลองดูการศึกษาฝาแฝดของฟินแลนด์ที่มีชื่อเสียงซึ่งกินเวลานานหลายทศวรรษ เหนือสิ่งอื่นใดนักวิจัยได้พิจารณาถึงความสัมพันธ์ของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กับโรคเบาหวานประเภท 2 และสิ่งที่พวกเขาพบนั้นน่าสนใจที่จะพูดอย่างน้อยที่สุด คนพิการที่ดื่มในระดับปานกลางมี ที่ลดลง ความเสี่ยงต่อโรคเบาหวาน ในขณะที่นักดื่มสุรามี เพิ่มขึ้น เสี่ยงต่อโรคเบาหวาน
ดังที่ Paracelsus กล่าวว่า“ Sola dosis facit veneum” แปลโดยประมาณ:“ ขนาดยาทำให้พิษ”
ดังนั้น…คุณจะไม่คาดหวังผลลัพธ์เชิงลบอย่างหมดจดหากยีนของ AUD เป็นส่วนหนึ่งของโรคเบาหวานประเภท 2 หรือไม่? ยิ่งไปกว่านั้นถ้ายีน AUD เป็นส่วนหนึ่งและเป็นส่วนหนึ่งของประเภท 2 จริงๆฉันไม่คาดหวังว่าจะมีกลุ่มผู้บริโภคแอลกอฮอล์ระดับปานกลางจำนวนมากในกลุ่มตัวอย่างเลย ฉันคาดหวังว่าพวกเขาทั้งหมดจะเต็มไปด้วยความสุขและผู้บริโภคที่เมาทุกคืน
ความรู้สึกของฉันคือเมื่อพิจารณาจากอัตราการเสียชีวิตจากแอลกอฮอล์ใน T1s บางที ยีนของ AUD อาจเกี่ยวข้องกับ T1 มากกว่าค่าเฉลี่ย เหตุผลที่ฉันพูดว่า“ อาจจะ” นั้นเป็นไปได้พอ ๆ กัน แต่เรามียีนที่ทำให้เราไวต่อผลข้างเคียงที่อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตของแอลกอฮอล์ได้ หรือจากความซับซ้อนของการควบคุมเบาหวานด้วยอินซูลินจากภายนอกเราจึงมีแนวโน้มที่จะเกิดผลลัพธ์ที่ไม่ดีหลังจากดื่ม ในทางกลับกันจากข้อมูลที่เราเห็นในประเภท 2 ฉันไม่คิดว่า T2 มีแนวโน้มที่จะมียีนแอลกอฮอล์มากกว่าคนอื่น ๆ ดังนั้นการคาดเดาที่ดีที่สุดของฉันคือไม่มีความเกี่ยวข้องระหว่างยีน T2 กับยีนแอลกอฮอล์ในขณะที่ยีน T1 อาจมี
แต่นี่คือสิ่งอื่นที่ควรพิจารณา: โรคเบาหวานในทุกรสชาติเป็นตัวการสำคัญ และในประเทศของเราการดื่มเหล้าเป็นยาคลายเครียดอันดับหนึ่งด้วยตนเอง นอกเหนือจากยีนเนื่องจากความเครียดเรื้อรังที่ต้องการการบรรเทาความเครียดเรื้อรังฉันสงสัยว่าโรคเบาหวานโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือทางพันธุกรรมอื่น ๆ สามารถนำไปสู่โรคพิษสุราเรื้อรังได้ กล่าวโดยย่อ: ฉันสงสัยว่าการดื่มแอลกอฮอล์ในทางที่ผิดจะหนักกว่ากับคน D ทุกคน แต่ไม่จำเป็นต้องเกิดจากยีนของเรา
ตอนนี้คุณปู่ของคุณเสียชีวิตแล้วฉันไม่แน่ใจว่าฉันเห็นด้วยกับข่าวลือของครอบครัว อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในแง่ที่เพื่อนร่วมดื่มของเขาพาเขาไปดื่มเหล้าในโรงพยาบาลส่งผลให้เขาฆ่าเขาทันที แม้ว่าโรคเบาหวานและการดื่มเหล้าอาจฆ่าเขาได้ แต่ก็ไม่ได้เกิดขึ้นในครั้งเดียว ฉันสงสัยว่าเขากำลังเดินทางไปยังโลกหน้าได้ดีก่อนที่เด็กผู้ชายจะมาดื่มเหล้า
ฉันยินดีที่จะตัดเพื่อนของเขาทิ้งที่นี่ พวกเขาทำในสิ่งที่คิดว่าถูกต้องด้วยความรักและความเมตตาที่แปลกประหลาด พวกเขาเพียงแค่ทำในสิ่งที่ต้องการให้เพื่อนของพวกเขาทำเพื่อพวกเขาหากพวกเขาอยู่ในโรงพยาบาล นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราทุกคนทำเหรอ?
และถ้าคุณปู่ของคุณแย่มากถึงขั้นติดเหล้าอย่างที่คุณระบุเขาอาจจะดีใจที่ได้มาเยี่ยมและได้ลิ้มรสเครื่องดื่มครั้งสุดท้ายของเขา
นี่ไม่ใช่คอลัมน์คำแนะนำทางการแพทย์ เราเป็นผู้พิการอย่างอิสระและเปิดเผยภูมิปัญญาจากประสบการณ์ที่รวบรวมมา - ของเรา ได้รับการทำสิ่งนั้น ความรู้จากสนามเพลาะ บรรทัดล่าง: คุณยังต้องการคำแนะนำและการดูแลจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่มีใบอนุญาต
